Bağış Erten Özhan Canaydın hakkında bir yazı yazmış.Bu yazıyı paylaşarak bir kez daha Özhan Abi'yi anmış olalım.Ayrıca dün oynanan Fenerbahçe-Manisaspor maçı öncesi saygı duruşunu izlemek istiyenler için video paylaştım.Bu dayanışmanın her zaman olmasını dilerim.Belki bu bir dönüm noktasıdır.
"Futbol artık masum bir oyun değil. Bunu hepimiz gayet iyi biliyoruz. Bir zamanların romantik hikayelerini yitti, gitti. Artık ne Baba Hakkı’lara rastlıyoruz, ne Lefter’lere, ne de Metin Oktay’lara. Saha içinden kalbimize kazınan onca anekdotu hafızalarımızda özel bir yer ayırmamız lazım. Çünkü yenileri yaşanmıyor. Baba Hakkı öldü, Metin Oktay öldü, Lefter’in sesini bile duyamıyoruz yıllardır. Onların yerine en fiyakalı arabalarla, en havalı kıyafetlerle gezen yeni bir futbolcu tipi türedi. Çok fazla hikaye yazamıyorlar. Hafızamızda bir kilobitlik yerleri varsa, o da yetenekleri sayesinde. Asla hikayeleri, tavırları nedeniyle değil. Düşünsenize, Rüştü hakemin aut verdiği pozisyona “benden çıktı” diyebildiği için kahraman muamelesi görüyor.
Bu durum sadece saha içiyle ilgili de değil. Tribün de değişti, gazeteler de ve tabii kulüp yönetimleri de… İki takım taraftarlarının bir arada oturup maç seyretmesi hayal. Gazetelerde naif, iyimser, saldırgan olmayan başlıklar ve yorumlar bulmak imkânsız. Süleyman Seba’lar gideli çok oldu. Üstelik, ne kadar ah-vah çeksek de hayatın gerçeği bu. Bu yüzden geçmişi özlemek, oraya takılmak anlamına gelmemeli. Yeni durumlara, yeni hayatlara bir şekilde uyarlanmak lazım. Oyun güzelliğini hâlâ koruyabiliyor nasıl olsa.
Ama işte o eski topraklardan, o ‘eski’ adamlardan, futbolumuzda ‘çınar’ etkisi yaratanlardan birisi öldüğünde içiniz biraz daha fazla sızlıyor. Özhan Canaydın vefatında sanırım böyle bir etki var. Farklı bir adamdı Canaydın. Tavır sahibiydi. İlkeliydi. Belki de yanlış bir dönemde, yanlış bir yerde şansını denedi. Ama bize unuttuğumuz bir şeyleri hatırlattığı esin.
Saldırgan olmayan bir yönetim tarzı, soğukkanlı bir yönetim anlayışı, futbolun her türlü masa başı oyununa terk edildiği bir dönemde, bazen irrasyonel gibi gözüken sağduyu mesajları ve hepsinden önemlisi rakibi alkışlama kültürü… Özhan Canaydın dendiği aklımızda kalanlar bunlar. Şüphesiz ki pek çok başka şey de vardır, hem günah hem de sevap hanesinde. Kulübü yönetimi anlayışından haz etmeyenler de hiç az değildi. Ama Özhan Canaydın dendiğinde onların hiçbiri kalmayacak akılda.
Bundan on yıl sonra birileri bize futbolumuzun ‘fair-play’ tarihini sorarsa ilk aklımıza gelen isimlerden biri olacak o. Bundan 50-60 yıl öncesinden kalan bir hikâye gibi, durup durup onun rakibini alkışladığı anı anlatacağız. Sadece bunun için bile adını saygıyla anmaya değmez mi?"
Bağış Erten
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder